Swing Swang Swingin’ Cel Overberghe

Een lang lopende kunstcarrière met kruidige anekdotes, niet zoveel kunstenaars is dat gegeven. In 1958 liet Cel Overberghe (1937) zich opmerken als jongste lid van G58. Vandaag is hij één van de laatste overlevenden van de abstracte beweging die Antwerpen uit zijn provincialisme haalde.

Als dubbeltalent aarzelde Overberghe tussen muziek en plastische kunsten. Hij koos voor het penseel, maar de saxofoon stond nooit veraf. Er waren periodes dat de twee, uit noodzaak om in het levensonderhoud te voorzien, elkaar in de weg liepen, maar qua spirit vulden ze elkaar naadloos aan.

Zowel in muziek als schilderijen overheerst de intuïtie op het concept. Als het niet swingt, loopt het fout. Het plastische oeuvre blijkt cyclisch met thema’s die voortdurend terugkomen. Tintelende ritmes en vinnige kleurvlakken halen het van grisaille en doemdenken. Als het te complex wordt, verliest het aan focus.

"Swing Swang Swingin' Cel Overberghe"
tekst: Frank Heirman
ontwerp/zeefdruk omslag: Walter Siemons
16 p., 100 ex.